Beschrijving
Nederlandse naam: Kikker-erwten
Latijnse naam: Cicer arietinum
Smaak: Fijne Noot-achtige smaak.
Gebruik: Kikker-erwten hebben niets met kikkers te maken en worden nu in Nederland ook wel Spaanse erwten maar werden vroeger Kekers genoemd, terwijl de officiele naam Cicer arietinum is en de Belgen met hun Sisser-erwten de meest juiste benaming hebben gehandhaafd. Het is een eetbare peulvrucht uit de Vlinderbloemen-familie, dus geen Erwt of Boon en is er ook niet aan verwant hetgeen ook blijkt uit de fijne Noot-achtige smaak en de bijzondere vorm van het Kikkererwten-blad, oneven ‘geveerd’ met 13 tot 17 ei-ronde blaadjes per blad, witte of rood-blauwe bloemen, gevolgd door ongeveer 3 cm lange peulen, elk gevuld met 2 tot 4 zaden, ongeveer ter grootte van een (gepelde) hazelnoot : Kikker-erwten. Dat het hier over een zeer oude soort Peulvrucht gaat kan o.a. bewezen worden uit het feit dat de Romeinse redenaar-filosoof Marcus Tullius Cicero (geb. 3 Jan. 106 voor Christus) zijn derde naam: Cicero te danken had aan een van zijn voorouders, die naar verluidt een wrat in de vorm van een Kikker-erwtje (in het Latijn: Cicer) op zijn neus had; Kikker-erwten zijn een onmisbaar ingredient voor ‘Hummus’ (Hebreeuws: Hoemoes), = een puree op basis van Kikker-erwten, en ‘Falafel’, = een oorspronkelijk Libanees vegetarisch gerecht bestaande uit gefrituurde balletjes van gestampte Kikker-erwten (= Israelisch), of droge Tuinbonen (Egyptisch), maar geroosterd worden ze ook als lekkere snack gegeten en bevatten: veel Lysine, Vitamines B1 en B6, Magnesium, Kalium, Calcium en Zink; Smaakvolle Peulvruchtjes die (na koken) zowel warm als koud worden gegeten !
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.